Het behouden van zo veel mogelijk bomen is het uitgangspunt geweest van landschapsarchitect Jos van de Lindeloof bij het project Twelve in Oud-Beijerland. “Er staan zulke mooie grote bomen, het zou zonde zijn om die allemaal weg te moeten halen. We hebben juist deze bomen dan ook zo veel mogelijk een plek gegeven in het ontwerp. Van het eiland in de tuin achter Twelve, tot de oude wilgen en platanen langs de rand van het perceel.” vertelt Jos.
“Twelve wordt gebouwd in een zeer groene omgeving, waar bewoners straks heerlijk van kunnen genieten vanuit de tuin. Hier staat onder andere een prachtige Watercipris die we absoluut wilden behouden. Deze boom is dan ook onderdeel geworden van het plan en heeft een grote rol gespeeld in het landschapsontwerp” vertelt Jos.
De metasequoia (watercipris) is uniek in zijn soort. Van deze boom bestaat er nog maar een type, de zogenoemde Chinese Moerascipres, die vanuit de appartementen te bewonderen is. “Met de metasequoia, wilgen en platanen kijken bewoners direct uit op statige oude bomen en hoeven zij niet eerst te wachten tot de nieuw aangeplante bomen uitgroeien.” zegt Jos.
Uiteraard heeft Jos in zijn landschapsontwerp ook een plan gemaakt voor dit nieuwe groen, waarbij hij een aantal streekeigen soorten heeft gecombineerd. Bij de assortimenskeuze, de beplanting, is geselecteerd op een combinatie van streekeigen beplanting en cultuurplanten. Zo zullen er hagen worden geplant van heesters, komen er eikenbomen te staan en genieten bewoners straks van heerlijk geurende bloesembomen.
“We hebben gekozen voor een sierkers, verwant aan de inheemse kers, waarvan de bloesem zo kenmerkend is voor de boomgaarden in de Hoeksche Waard. Deze bloesem is sfeervol en helpt ook mee in de biodiversiteit vanwege de insecten die erop afkomen. Wel hebben we bewust een sierkers geselecteerd die geen vrucht draagt. De vruchten worden namelijk door vogels opgepikt en losgelaten in de openbare ruimte of op auto’s, wat een hoop rommel en overlast kan veroorzaken.” zegt Jos.
Vanuit het waterschap kreeg Jos de vraag om op een verantwoorde manier om te gaan met de opslag van het regenwater. Zo kwam het idee tot stand om een waterrijke achtertuin te creëren dat het project een uniek karakter zou geven.
“Het water maakt het geheel heel sfeervol, vooral door het eiland in het midden. Dat eiland is ontworpen om de plek waar de metasequoia staat te behouden. Het komt ook perfect uit met het ontwerp van de architect. Je kijkt nu vanuit de ingang helemaal door het pand heen en staat dan oog in oog met die prachtige boom.” zegt Jos.
Zowel bij het eiland als langs een deel van de kade worden zachte oevers gecreëerd. Langs een ander deel van de kade zorgt een robuuste houten verharding voor natuurlijke zitplekken. Zo nodigt ook dit gedeelte van de tuin uit om elkaar te ontmoeten, de verkoeling op te zoeken in de zomer en te genieten van de biodiversiteit langs het water.
Naast de prachtige tuin aan de achterkant, maakt ook de binnentuin van Twelve dit project uniek. Hierlangs bevindt zich de open galerij die binnen en buiten samenbrengt. Een tuin waar mensen doorheen lopen op weg naar huis, met een terrasruimte en voldoende zitplekken langs de grote plantenbakken om elkaar te ontmoeten en de dag te bespreken. Beschut, in de frisse lucht en midden in het groen.
In het landschapsontwerp staan duurzaamheid, biodiversiteit en circulariteit centraal. Zo is er gekozen voor open bestrating, worden de parkeerstroken langs het gebouw voorzien van gras en vormt de binnentuin het groene dak van de stallinggarage. Vaste planten, bloeiende heesters en bloesembomen trekken aan alle kanten insecten aan en de houten randen langs de oever worden gemaakt van hergebruikte meerpalen.
Jos ziet al voor zich hoe er in Twelve een kleine gemeenschap ontstaat. Een plek waar bewoners samenkomen in de tuinen en waar spontaan een gezellige borrel tot stand komt. “Het kan bijvoorbeeld heel leuke zijn om een jaarlijkse opruimdag met de bewoners te organiseren” zegt Jos. “Een hovenier zal namens de VvE waarschijnlijk het meeste onderhoud doen, maar gezamenlijk bladeren rapen in het najaar met een borrel na afloop kan een mooie manier zijn om elkaar beter te leren kennen.”
Getoonde beelden zijn referentiebeelden die gebruikt zijn bij het maken van het groenplan voor de landschappelijke inrichting bij nieuwbouwproject Twelve. Aan de beelden kunnen geen rechten worden ontleend.